Dermatolog
Co poniektórzy dalej bazują w leczeniu na rozwiązaniach naturalnych, np. stosując zioła, lecząc dotykiem lub ciepłem. Niezwykle interesujące są praktyki medyczne użytkowane w innych krajach. Dla przykładu medycyna tybetańska jest praktykowana od wieków w Tybecie oraz obszarach sąsiadujących z tym krajem. To stara oraz szablonowa forma medycyny, która wykorzystuje nastawienie diagnostyczne: analizę pulsu, śliny, zachowania, ogólnej kondycji. Szeroko są użytkowane lekarstwa na bazie naturalnych składników roślinnych oraz mineralnych. Fundamentem farmakologii jest ziołolecznictwo i zielarstwo, a dziś również leczenie ostrogi piętowej Warszawa. Medycyna ta użytkuje też praktyczną wiedzę pochodzącą z kultywowania tantr buddyjskich, innymi słowy uprawiania jogi. Medycyna chińska ochoczo użytkuje akupunkturę oraz akupresurę. Kładzie się napór na przywrócenie prawidłowego funkcjonowania organizmu oraz wzmocnienie odporności na choroby. Celem każdej terapii jest kurowanie pełnego organizmu, nie pojedynczej dolegliwości. Niektórzy zaliczają tą medycynę do niekonwencjonalnych.
Chirurgia to dyscyplina leczenia absorbująca się kuracją operacyjnym. Zawiera wiele podspecjalności. Prócz chirurgii zabiegowej istnieje jednakże kolosalny zakres chirurgii zachowawczej. Część ogólna dotyczy całkowitych zasad gojenia ran, skażeń, przelewania krwi, żywienia, postępowania przed- oraz pooperacyjnego, reguł doraźnej pomocy w stanach zagrożenia życia, całościowych zasad technologii operacyjnej. Część drobiazgowa mieści działy narządowe jak: chirurgia klatki piersiowej, naczyniowa, sercowo-naczyniowa, chirurgia układu nerwowego oraz szczególne działy jak: chirurgia onkologiczna, urazowa lub ortopedia. Najmłodsza jest transplantologia, czyli przeszczepianie narządów, gdzie usg ortopedyczne warszawa to podwalina. Całkiem odrębna jest chirurgia dziecinna. Dziecko ma prawo być operowane wyłącznie przez chirurga dziecięcego. Przez długi czas chirurgia nie była dopuszczana za dziedzinę medycyny, a na uniwersytetach nie istniały specjalizacje chirurgiczne. Dopiero w XIX w. chirurgia zaczęła być traktowana jako oddział leczenia.
Co poniektórzy dalej bazują w leczeniu na rozwiązaniach naturalnych, np. stosując zioła, lecząc dotykiem lub ciepłem. Niezwykle interesujące są praktyki medyczne użytkowane w innych krajach. Dla przykładu medycyna tybetańska jest praktykowana od wieków w Tybecie oraz obszarach sąsiadujących z tym krajem. To stara oraz szablonowa forma medycyny, która wykorzystuje nastawienie diagnostyczne: analizę pulsu, śliny, zachowania, ogólnej kondycji. Szeroko są użytkowane lekarstwa na bazie naturalnych składników roślinnych oraz mineralnych. Fundamentem farmakologii jest ziołolecznictwo i zielarstwo, a dziś również leczenie ostrogi piętowej Warszawa. Medycyna ta użytkuje też praktyczną wiedzę pochodzącą z kultywowania tantr buddyjskich, innymi słowy uprawiania jogi. Medycyna chińska ochoczo użytkuje akupunkturę oraz akupresurę. Kładzie się napór na przywrócenie prawidłowego funkcjonowania organizmu oraz wzmocnienie odporności na choroby. Celem każdej terapii jest kurowanie pełnego organizmu, nie pojedynczej dolegliwości. Niektórzy zaliczają tą medycynę do niekonwencjonalnych.
Chirurgia to dyscyplina leczenia absorbująca się kuracją operacyjnym. Zawiera wiele podspecjalności. Prócz chirurgii zabiegowej istnieje jednakże kolosalny zakres chirurgii zachowawczej. Część ogólna dotyczy całkowitych zasad gojenia ran, skażeń, przelewania krwi, żywienia, postępowania przed- oraz pooperacyjnego, reguł doraźnej pomocy w stanach zagrożenia życia, całościowych zasad technologii operacyjnej. Część drobiazgowa mieści działy narządowe jak: chirurgia klatki piersiowej, naczyniowa, sercowo-naczyniowa, chirurgia układu nerwowego oraz szczególne działy jak: chirurgia onkologiczna, urazowa lub ortopedia. Najmłodsza jest transplantologia, czyli przeszczepianie narządów, gdzie usg ortopedyczne warszawa to podwalina. Całkiem odrębna jest chirurgia dziecinna. Dziecko ma prawo być operowane wyłącznie przez chirurga dziecięcego. Przez długi czas chirurgia nie była dopuszczana za dziedzinę medycyny, a na uniwersytetach nie istniały specjalizacje chirurgiczne. Dopiero w XIX w. chirurgia zaczęła być traktowana jako oddział leczenia.